Hoe kunnen we nieuwe bewoners op een warme manier verwelkomen? Momenteel bekijkt kwaliteitsverpleegkundige Marie-Lou Vanhautem hoe dit bij Envida beter kan.
Marie-Lou: ‘Hoewel we het allemaal belangrijk vinden dat onze nieuwe bewoners zich zo snel mogelijk thuis voelen, zijn we vaak te afgeleid om hier vanaf het begin bewust mee bezig te zijn. We stellen allerlei vragen om onze bewoners zo snel mogelijk te kunnen meenemen in onze werkprocessen. Terwijl we juist de zorg rondom de bewoner willen organiseren. De vragen aan ons moeten dus eigenlijk centraal staan.'
Verhuizen is afscheid nemen
‘Wat betekent het voor iemand om zijn hele leven achter te laten en binnen te komen met 2 koffers? En wat doet een opname met de mantelzorgers die vaak tot dit moment fulltime voor hun dierbare hebben klaargestaan. Met dat gegeven is het ineens niet meer relevant om te vragen wat iemand op zijn brood wil. En ook niet het moment om te vragen of iemand gereanimeerd wil worden. Dat komt allemaal later wel. We moeten af van deze afvinklijstjes en tijd maken voor hun vragen. Ondanks alle goede intenties denk ik dat we er soms nog niet genoeg bij stilstaan wat een laatste verhuizing met iemand doet. We kunnen hierin zoveel meer voor onze bewoners en familieleden betekenen. Alles draait daarbij om bewustwording. De tijd en rust nemen om ons te kunnen inleven.’
Zoals thuis
‘Wanneer ik in mijn voormalige functie als wijkverpleegkundige versleten sloffen onder de bank zag staan, werd ik er aan herinnerd dat ik bij iemand thuis was. Dat ik me als soort van zorgindringer moest aanpassen aan de omgeving van mijn cliënt. Maar ook gaven deze thuisbezoeken mij informatie over mijn cliënten. Wanneer ik bijvoorbeeld een looprekje bij de wastafel zag staan, vroeg ik aan deze cliënt of hij zichzelf nog kon wassen. Ook zie je bij de cliënt thuis vaak gelijk de urgentie van de verhuizing.