Zo zie je maar wat een excursie met de basisschool teweeg kan brengen. Tijdens een bezoek met groep 7 van de basisschool aan Klein Gulpen toonde Norèn een meer dan gemiddelde interesse voor het reilen en zeilen binnen het woonzorgcentrum. Een ontmoeting met een “heel lieve oude mevrouw” maakte diepe indruk op haar . Dat gesprek is Norèn bijgebleven. Enkele maanden later verhuisde haar eigen overgrootoma naar Klein Gulpen. Vanaf toen was Norèn er een vaak geziene gast.
Op een gegeven moment vertelde ze haar moeder dat ze het leuk zou vinden om vrijwilligerswerk te gaan doen binnen Klein Gulpen. Moeder aarzelde, want Norèn was pas 9 jaar. Wist ze wel waar ze aan begon? Kon ze niet beter nog even wachten? Maar Norèn bleef aandringen. Zodoende werd een gesprek aangevraagd met de teamleider. Die reageerde positief. ‘Laten we het maar eens gaan proberen.’
Dat is inmiddels 2,5 jaar geleden. Norèn is iemand op wie je kunt kan bouwen. Elke donderdag is ze van 15.00 tot 17.00 uur te vinden in Klein Gulpen. In het restaurant waar ze spelletjes speelt met de bewoners, een praatje met hen maakt, drinken serveert, maar ook op de gesloten afdeling. Dat laatste uiteraard onder begeleiding van een personeelslid.
Norèn vindt het geweldig. Dat geldt misschien in nog meerdere mate voor de bewoners. Als Norèn binnenkomt, zeggen ze in koor: ‘Hee, daar is ze weer’.
Haar klasgenoten reageren verschillend op deze vorm van vrijetijdsbesteding. ‘Sommigen vinden het een beetje raar of akelig, maar anderen vinden het juist heel cool’. Enkele van haar klasgenoten waren ook aanwezig in het gemeentehuis van Gulpen-Wittem. ‘Mama had gezegd dat ze daar naartoe moest en dat ik mee mocht. Bij binnenkomst in de raadzaal zag ik familieleden, vriendinnen, bekenden en klasgenoten. Ik was aan het kletsen toen ik plotseling mijn naam hoorde roepen. De burgemeester vroeg mij om naar voren te komen. Ze hield een mooie toespraak en ik kreeg een lintje, een oorkonde en een trofee. Ik ben hartstikke trots hierop. Maar het mooiste van alles vind ik dat ik dit werk mag doen, dat ik de mensen in Klein Gulpen vreugde kan brengen.’
