×
U bevindt zich:

Mevrouw Krekelberg over de cursus mantelzorg: ‘een aanrader’

Mantelzorg is onbetaalde en vaak langdurige zorg voor een ander. Dat kan een zieke partner zijn, een vader of moeder, een ander familielid, een kennis of de buurman/-vrouw. De zorg voor een naaste wordt door de mantelzorger als vanzelfsprekend ervaren. Dat doe je “gewoon” uit liefde voor de ander. Maar zo gewoon is dat niet. Zeker niet als er veel tijd in gaat zitten en/of moeilijk te combineren is met een betaalde baan of een druk sociaal leven.

Om mantelzorgers zo goed mogelijk te kunnen ondersteunen, zijn er speciale cursussen opgezet. Envida Ledenservice biedt zo’n cursus aan. Een van de cursisten is de 73-jarige mevrouw Krekelberg-Wuts uit Maastricht die naar eigen zeggen ‘al heel lang lid is van Envida Ledenservice’. Ze is blij met haar in juni van dit jaar behaalde certificaat en raadt alle mantelzorgers deze cursus van harte aan.

Eropuit
Mevrouw Krekelberg-Wuts is mantelzorger voor verschillende mensen. Geen familieleden. ‘Dat hoeft ook niet. Ik wil gewoon iets kunnen betekenen voor een ander.’ Onder wie een meneer die in woonzorgcentrum De Beyart woont. Met hem trekt ze eropuit voor bijvoorbeeld een ritje in de auto door het heuvelland om vervolgens op een mooie plek halt te houden voor een kopje koffie en stukje vlaai. ‘Hij geniet daar intens van. Ik trouwens ook’. Daarnaast gaat ze drie keer per week een uurtje naar woonzorgcentrum Hagerpoort waar ze een dementerende meneer bezoekt, koffie met hem drinkt en een praatje met hem maakt. Als het weer het toelaat, gaat ze met hem wandelen.

Bezige bij
Ook als ze niet voor anderen zorgt, is mevrouw Krekelberg een bezige bij. Stilzitten komt niet in haar woordenboek voor. ‘Mijn man en ik waren ondernemers. Hotel Mooi Limburg in Bemelen hebben we twaalf jaar gerund als hotel en vakantie-appartementen en daarna hebben we er nog acht jaar privé gewoond. Ook werk ik in een modezaak in Maastricht en heb ik een echt Belgische frituur gehad. De dood van mijn man twintig jaar geleden betekende dat de zorg voor onze vier kinderen op mij terecht kwam.’

Tegenwoordig kan ze wat meer rustmomenten creëren. Dan neemt ze tijd voor haar hobby’s: zingen in het zangkoor van Bemelen waarvan ze al veertig jaar lid is. Daarnaast lezen, vooral dat. Ze heeft al heel wat boeken verslonden, getuige de meterslange boekenwand in haar woonkamer.

Hulpbehoevend
Zo’n vijf jaar geleden kwam ze via de man van haar zus in aanraking met mantelzorg. ‘Hij werkte voor een kleine zorgorganisatie en vroeg me of ik iets wilde betekenen in de ondersteuning aan een alleenstaande, oude mevrouw. Daar heb ik toen “ja” tegen gezegd. Later werd een zwager van mij hulpbehoevend. Voor hem ben ik ook gaan mantelzorgen.’

Zelfverzekerder
Over de cursus Mantelzorg is mevrouw Krekelberg erg tevreden. Behalve dat ze een aantal praktische zaken heeft geleerd zoals helpen bij het aantrekken van steunkousen, helpen met eten of hoe je iemand die gevallen is overeind kunt helpen, is ze zelfverzekerder geworden en bewuster van haar rol. Het contact met de mede-cursisten vindt ze waardevol. ‘Ik heb nieuwe mensen leren kennen met wie ik ervaringen kon uitwisselen.’ Ook is ze erg te spreken over de docent. Al met al dus een mooie ervaring waar ze nu veel profijt van heeft.