Stel een vraag
Hoe kunnen wij u helpen?

Kijk ook eens naar de mens achter de indicatie en juridische status

Kijk ook eens naar de mens achter de indicatie en juridische status

Vandaag, op Wereld Alzheimer Dag, publiceren we een interview met Elaine Tychon (35). Zij is coördinator Wonen, Welzijn en Zorg van de acute psychogeriatrische (pg)-afdeling van Envida. Vanaf de eerste dag is Elaine betrokken en enthousiast. Op deze afdeling kun je in de acute fase echt iets betekenen voor mensen, volgens haar. Het is een afdeling waar 24/7 mensen in crises met cognitieve problemen worden opgenomen voor drie tot maximaal zes weken. Daarna wordt er ergens anders een passende plek gezocht. Er is ruimte voor 15 reguliere opnamebedden en 2 plekken voor mensen met een inbewaringstelling (IBS). Afgelopen drie jaar zijn bijna 500 mensen opgenomen.
 

“Ouderen die op de acute pg terechtkomen hebben vaak de diagnose dementie of een delier (een verwardheid die plotseling optreedt). Mensen bij wie de cognitieve problemen zo ernstig zijn dat ze per direct opgenomen moeten worden omdat thuis wonen niet meer verantwoord is, komen hier terecht. Vaak speelt niet alleen dementie een rol, maar ook nog andere ziektebeelden zoals een depressie, een persoonlijkheidsstoornis of andere psychiatrische aandoeningen. Ook verwaarlozing of zorgmijding kunnen een rol spelen. Mensen komen hier vanuit het ziekenhuis of de thuiszorg. Er kan ook een indicatie ontstaan na het wegvallen van de mantelzorg of de thuiszorg waardoor er gevaarlijke situaties optreden. Dat gaat vaak gepaard met veel verschillende emoties. Die variëren van boosheid tot agressie, verdriet en verlies. Maar gelukkig zijn er ook fijne en gelukkige momenten met ruimte voor dankbaarheid voor de geboden hulp.
In korte tijd brengen we de situatie van en rondom de cliënt in kaart en bieden een veilige omgeving waarin ze geobserveerd kunnen worden. We kijken hoe we de situatie kunnen stabiliseren, maar ook of er een passende afdeling is en of terugkeer naar huis met gepaste zorg mogelijk is. Ook voor de familie en naasten is dit vaak een emotionele rollercoaster als ze geliefden hierachter moeten laten en als blijkt dat het niet mogelijk is om terug naar huis te keren. Sommige cliënten dwaalden ’s nachts over straat of lieten het gas aanstaan, omdat ze niet meer wisten wat ze deden. Hun partner heeft er vaak alles aan gedaan om samen te blijven, maar als het dan na 65 jaar huwelijk niet meer gaat, moet je toch afscheid nemen. Dat is verschrikkelijk natuurlijk. 

RECHTSZITTING OP DE AFDELING
Er zijn meerdere zorgaanbieders met IBS-bedden in de regio. Maar het komt ook voor dat er in Limburg nergens plek is en dan moeten de cliënten naar het noorden zoals pas gebeurd is bij een meneer die richting Amersfoort moest. Bij een inbewaringstelling (IBS) bepaalt de burgemeester dat je binnen 24 uur opgenomen moet worden en dan krijgt de cliënt een advocaat toegewezen. Wij hebben hier op de afdeling dan ook maandelijks rechtszittingen. De rechter, de advocaat, de griffier en de familie en wij als zorgmedewerkers zitten dan bij elkaar om te praten over hoe het nu verder moet. De rechter kan een cliënt verplicht laten opnemen voor zes weken. Niemand wil dat natuurlijk, maar als de veiligheid voor de cliënt en zijn naaste omgeving in het geding is, dan is dat op dat moment de beste keus.   

INTERDISCIPLINAIRE SAMENWERKING
Op onze afdeling werken we als verzorgenden en verpleegkundigen nauw samen met de betrokken behandelaren en vormen een hecht team. Na een opname weet iedereen precies wat hij of zij moet doen. Dat werkt heel goed. De collega’s van behandeling en begeleiding, de specialisten ouderenzorg, fysio- en ergotherapeuten en psychologen komen hier bijna dagelijks over de vloer. Voordat iemand wordt opgenomen krijgen wij een overdracht van het Zorgpunt maar verder kennen wij de cliënten niet. Bij opname op een chronische afdeling krijg je van tevoren vaak meer informatie. Als de cliënt op onze afdeling onbegrepen gedrag vertoont zoals hevig verdriet of het vaak roepen van een bepaalde naam, dan weet je in het begin nog niet wie dat is. Misschien is het een partner of een van de kinderen… Het is als een puzzel met stukjes informatie die we vaak wel binnen een week kunnen leggen. Je moet heel snel kunnen schakelen en veel ballen in de lucht houden, dat maakt het heel leuk om hier te werken.  

DE TOEKOMST VOOR MENSEN MET DEMENTIE
Mijn ideale beeld is een huis met een grote tuin waar somatische en psychogeriatrische cliënten samen op een afdeling wonen met medewerkers die alle soorten zorg kunnen leveren. We hebben vaak te maken met cliënten die tussen wal en schip vallen. Je krijgt een ZZP-5 indicatie met de diagnose dementie maar dan worden bewoners doorgeplaatst naar een woonzorgcentrum van voorkeur en/of waar een woon-/leefomgeving is die past bij de cliënt. Maar er zijn ook cliënten die toch meer begeleiding nodig hebben. Wat doe je dan? We zouden wat meer naar de mens achter de indicatie en de juridische status moeten kijken want cliënten krijgen vaak een stempel opgedrukt. Gelukkig zien we een positieve ontwikkeling dat steeds meer mensen met een somatische of psychogeriatrische aandoening gemengd kunnen samenleven. Ik gun iedereen zo’n huis.”           

        

DEEL DEZE PAGINA OP